- soncuq
- сущ. брыкание, лягание; soncuq atmaq брыкаться, лягаться
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
soncuq
Смотреть что такое "soncuq" в других словарях:
soncuq — is. Təpik, şıllaq. Soncuq atmaq – bax soncuqlamaq. Öküz soncuq atır. // Tərslik eləmək, deyilənə qulaq asmamaq. Gülsənəm arvad oğlunun sözlərindən bir az da əsəbiləşdi: – Eh, qurbanın olum, – dedi, – sevir sevsin, mən demirəm ki, onlar da düşmən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soncuqlamaq — f. Soncuq atmaq, təpik atmaq, şıllaq atmaq. Cöngə isə hey soncuqlayır, təkə kimi atılıb düşürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
